EEN KLEMMENDE VRAAG
Hoe kan het dat het Hooglied in de Bijbel terecht is gekomen: een liefdeslied dat van begin tot eind bestaat uit erotisch geladen taal en erotisch geladen beelden? Kan dat eigenlijk wel: erotiek in de Bijbel, een erotisch lied in Gods Woord?
Ja, dat kan! Als je leest wat er staat en de tekst goed op je in laat werken, zul je merken hoe diep doorvoeld de tekst spreekt over liefde en erotiek. Hoe menselijk, hoe invoelbaar, hoe inspirerend, hoe hoogstaand, hoe fijnzinnig, hoe vrijmoedig en tegelijkertijd hoe terughoudend. De visie die eruit spreekt over de plaats van seksualiteit, liefde en passie in ons leven is verfrissend en verrassend.
Wie het Hooglied opslaat, heeft een liefdesgedicht voor zich. Meteen al vanaf het tweede vers is dat duidelijk. Daar is een jonge vrouw aan het woord die vrijmoedig haar verlangen uit om gekust en bemind te worden door de jongen waar ze van houdt. Het lijkt dus duidelijk waar het in het gedicht over zal gaan en toch, als het erop aankomt, begrijp je lang niet altijd wat er staat door het overvloedig gebruik van een beeldspraak, die voor ons in onze tijd en in onze cultuur vaak vreemd en onbegrijpelijk aandoet. Je moet erop studeren wil je de schoonheid van het gedicht ervaren en de rijke inhoud ervan beleven.
Al de 117 verzen die het lied groot is, worden we meegevoerd in de belevenissen van een liefdespaar en zijn we getuige van de ontwikkeling van hun relatie. Maar dat laatste realiseren we ons pas als we 'het verhaal' achter de diverse scènes van het Hooglied ontdekken. Scènes die op het eerste gezicht vaak weinig met elkaar te maken lijken te hebben, blijken stadia te zijn op een weg, een weg die gegaan wordt. Een weg die de rode draad vormt die de verzen van het Hooglied tot een samenhangend geheel weeft. Het is de weg waarvan de Spreukendichter spreekt als de wondere weg van een jonge man met een jonge vrouw. Het Hooglied nu zie ik als een uitwerking van die wondere weg in poëtische vorm.